çiyin

çiyin
is. Bədənin boyundan qollara qədər olan hissəsi. Ağır bir sükutun qəsəbədə hökm sürdüyünü görən Leylək çiynindəki beşaçılan tüfəngini hərləyib əlinə aldı. . S. R.. Bir daha xarabalığı gözdən keçirdikdən sonra qocaya tərəf dönüb, əlini onun çiyninə qoydu. Ə. M.. // Geyimin haman yeri örtən hissəsi. Paltonun çiyni. – <Uşağın> gözünün yaşı pencəyimin çiynini islatmışdı. . M. S. O.. Çiyninə aşırmaq – qaldırıb çiyninə qoymaq. Tapdıq xurcunu götürüb çiyninə aşırdı. Ə. Vəl..
◊ Çiynindən (çiyinlərindən) ağır yük götürülmək – bax çiynindən (çiyinlərindən) dağ götürülmək. Çiynindən (çiyinlərindən) dağ götürülmək – üzərindən ağır yük götürülmək, ağır, məsuliyyətli bir işdən azad olmaq. Birdən mən <qadını> tanıyarkən elə bil çiynimdən ağır bir dağ götürüldü. Ə. M.. Çiyninə (çiyinlərinə) düşmək – üzərinə, öhdəsinə düşmək, görməli olmaq. Çiynini (çiyinlərini) atmaq (çəkmək) – narazılığını və ya bir işdən xəbəri olmadığını bildirmək əlaməti olaraq çiyinlərini tərpətmək. Seyran çiyinlərini atdı: – Bilmirəm, – dedi. Q. İlkin. Frosya çiyinlərini çəkib, dodaqlarını büzdü. H. Seyidbəyli.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • çiyin-çiyinə — z. 1. Birgə, birlikdə, bir yerdə. 2. Yan yana, yanakı. Ədəblə dayanıb çiyin çiyinə; Heç biri gətirməz bir söz dilinə. Şəhriyar …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çiyinbəçiyin — bax çiyin çiyinə. Çiyinbəçiyin işləmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • həmduş — f. çiyin çiyinə, yan yana …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • an — is. <ər.> Ən cüzi bir zaman, ləhzə, dəm, bir gözqırpımlıq müddət. Bir an – bir saniyə, bir dəqiqə. Bir an onu gözündən qoymadı. – Bir an səni görməyəndə, yarım; Əfğanı yetirrəm asimanə. H. x.. Gözünü uşaqdan, anadan bir an; Ayıra bilmirdi… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çiyinlik — is. Paltarın altından çiyinə qoyulan balışcıq. Çiyinləri çox ensiz olan qadınlar çiyinlik qoymaqla çiyin xəttini süni surətdə uzada bilərlər. Az. qad …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hərləmək — f. 1. Dairəvi şəkildə hərəkət etdirmək; fırlatmaq, dolandırmaq, hərləndirmək, aylandırmaq. Çarxı hərləmək. – Gözləri sevinclə gülən bir qız və oğlan çiyin ciyinə verərək qüvvətli əllərilə böyük bir təkəri hərləyir. M. İ.. Cavan fəhlə cəld bir… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yaşayış — is. 1. Həyat tərzi, yaşamaq tərzi, həyat şəraiti; dolanacaq, məişət, həyat. Yaşayışı pis keçmir. Yaşayışı yaxşıdır. – <Kərim xan və qız> çiyin çiyinə verərək həyatın ağır yükünü birlikdə çəkir, öz qarşılıqlı məhəbbət və sədaqətləri ilə ağır …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • mindov — (Zaqatala) 1. çiyin 2. boyun. – Yaxşı atı mindovunnan bilməx’ olar …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • sırt — (Hamamlı, Qazax) 1. ombanın başı (Qazax). – Bə:z adamlar oturanda sırtı ağre:r (Qazax) 2. çiyin (Hamamlı). – Bu moşəyi götü sırtına (Hamamlı) ◊ Sırt atmax (Qazax) – güləşmə zamanı rəqibi qaldırıb yerə vurmaq …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • tutağac — I (Bakı, Basarkeçər, Borçalı, Daşkəsən, Göyçay, Qazax, Mingəçevir, Tərtər) ocaqdan isti qab və s. götürmək üçün xüsusi dəsmal, tutqac. – Tutağacnan isdi qazanı götürüllər ojaxdan (Borçalı); – Tutağacı ver, qazanı götürüm (Basarkeçər) II (Hamamlı) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”